جملات شرطی نوع دوم و سوم

جملات شرطی‌ نوع دوم

از جملات شرطی‌ نوع دوم برای‌ بیان یک شرط یا موقعیت غیر واقعی‌ یا غیر ممکن و نتیجه محتمل آن در زمان حال یا آینده بکار می‌رود. در واقع در این نوع جملات حال یا آینده‌ای‌ متفاوت را تصور می‌کنیم.

if	گذشته ساده	would ('d) would not (wouldn't)	مصدر بدون to
if	I had more money, I	would ('d)	buy a new car.
if	you lived in England, you	would ('d)	soon learn English.

چند مثال دیگر:

• If he needed any money, I'd lend it to him. (But he doesn't need it)
  (اگر به پول احتیاج داشت به او قرض می‌دادم)
   

• If I had more time, I'd help you.
  (اگر وقت بیشتری‌ داشتم به شما کمک می‌کردم)
   

• If I were^* a rich man, I'd buy an expensive car.
  (اگر ثروتمند بودم یک ماشین گرانقیمت می‌خریدم)
   

• I wouldn't accept the job (even) if they offered it to me.
  (اگر آن کار را به من پیشنهاد می‌کردند هم قبول نمی‌کردم)

* در این نوع جملات، اغلب بجای ‌ was از were استفاده می‌شود:

• If I were living in Tehran, we could meet more often.

جملات شرطی‌ نوع سوم

از این نوع جملات شرطی‌ برای‌ تصور گذشته‌ای‌ غیر ممکن استفاده می‌شود. در واقع در این نوع جملات، گوینده آرزوی‌ یک گذشته متفاوت را دارد. (ولی‌ به هر حال گذشته‌ها گذشته!)

if + گذشته کامل + would have + قسمت سوم فعل (p.p.) + ....

• If I'd seen you, I would have said hello.
  (اگر تو را دیده بودم، سلام می‌دادم)
   

• If he had driven more carefully, he wouldn't have been injured.
  (اگر با دقت بیشتری‌ رانندگی‌ کرده بود، مجروح نمی‌شد)
   

• If I had known you were in hospital, I would have gone to visit you.
  (اگر می‌دانستم در بیمارستان بستری‌ بودید می‌آمدم و شما را ملاقات می‌کردم)
   

• I would have gone to see him if I had known that he was ill.
  (اگر می‌دانستم بیمار بود می‌رفتم و به او سر می‌زدم)

چند نکته

1- در این نوع جملات می‌توان بجای‌ would از could یا  might هم استفاده کرد: If the weather hadn't been so bad, we could/might have gone out. 2- از would فقط می‌توان در عبارت اصلی‌ استفاده کرد و در عبارت شرطی‌ نباید آن را به کار برد: If I had seen you, I would have said hello. (not : 'If I would have seen you')